ﺑﺎﺯ ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻝ ﻫﻮﺍﯼ ﺑﯿﻨﻮﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ¤
ﺭﻭﯼ ﻧﻌﺸﻢ ﻫﯽ ﻧﻮﺍﯼ ﺑﯽ ﻧﻮﺍﯾﯽ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ¤
ﺑﺎﺯ ﺭﻋﺪ ﺑﯿﺨﺒﺮ،ﻋﮑﺎﺱ ﺧﻠﻮﺗﮕﺎﻩ ﺷﺪ
¤
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﭼﮑﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ¤
ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﯿﺎﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺁﺩﻣﯽ ﺍﺳﺖ
¤
ﻣﺪﻋﯽ ﺩﺭﺍﺩﻋﺎﯾﺶ ﺑﯽ ﺭﯾﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
¤
ﺳﺮﻭﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﺳﺨﺖ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ¤
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﻮﺗﻪ ﺯﺍﺭﺍﻥ ،ﺑﯽ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ
¤
ﺟﻨﮕﻞ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺎﻝ¤
ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ
¤
ﺧﯿﺲ ﺷﺮﻡ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺷﺪ ﮐﺎﮐﺘﻮﺱ
ﯾﺎﺩﻫﺎ¤
ﺗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﻧﻢ ﺑﯽ ﺣﯿﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
¤
ﯾﺎﺩ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﻝ ﺁﻭﺭﻡ¤
ﭼﻮﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﯿﻨﻪﯼﻣﻦ ﺑﯽ ﻣﺮﺍﯾﯽ!ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
